Namaz Vakitleri

22 Cemâziye'l-Âhir 1446
23 December 2024

İmsak

06:47

Güneş

08:20

Öğle

13:08

İkindi

15:26

Akşam

17:47

Yatsı

19:14

Detaylı Arama

Sûizan’dan Kaçınmak

Prof. Dr. Mahmud Es'ad COŞAN

Hadis Dersleri (MEC)

Gurbet Sohbetleri

27 Şa'bân 1408 / 14.04.1988
Coburg Camii Melbourne/ Avustralya

İçerik

Zandan Sakının!

Ayıpları Örtücü Olun!

Alışverişte Aldanmayalım!

Herkes Müslüman Olabilir

Ülkemizde Başörtüsü Düşmanlığı

İnsanların Ayıplarını Araştırmayın!

Hased Etmeyin!

Açıklama

Hocamız, Gönül dostumuz, Mürebbi'miz Prof. Dr. Mahmud Es’ad COŞAN’ın yurtdışında bulunduğu zamanlarda, özellikle 7 Mayıs 1997 günü Türkiye’den ayrıldıktan sonra gurbet ellerde; Avustralya, Almanya, İsveç, İngiltere, Hollanda, ABD ve farklı ülkelerde yapmış oldukları sohbetlerdir.

Avustralya’da sabah ve yatsı namazından sonra, çeşitli camilerde yaptıkları hadis ve tefsir sohbetleri, İsveç’te son Ramazan ayı boyunca yaptıkları konuşmalar, aile eğitim toplantılarında yaptıkları konuşmalar ve konferanslardan oluşmaktadır.

Bu konuşmalar, Ak-Radyo’da “Gurbet Sohbetleri” adı altında yayımlanmıştır.
Zandan Sakının!, Ayıpları Örtücü Olun!, Alışverişte Aldanmayalım!, Herkes Müslüman Olabilir, Ülkemizde Başörtüsü Düşmanlığı | gibi konu başlıkları içeren dini sohbet.

Tümünü Göster

İzledim/Dinledim, Hediyemi Al Hata Bildir/Öneride Bulun

Sûizan’dan Kaçınmak

Prof. Dr. Mahmud Es'ad COŞAN

Hadis Dersleri (MEC)

Gurbet Sohbetleri

27 Şa'bân 1408 / 14.04.1988
Coburg Camii Melbourne/ Avustralya

İçerik

Zandan Sakının!

Ayıpları Örtücü Olun!

Alışverişte Aldanmayalım!

Herkes Müslüman Olabilir

Ülkemizde Başörtüsü Düşmanlığı

İnsanların Ayıplarını Araştırmayın!

Hased Etmeyin!

Açıklama

Hocamız, Gönül dostumuz, Mürebbi'miz Prof. Dr. Mahmud Es’ad COŞAN’ın yurtdışında bulunduğu zamanlarda, özellikle 7 Mayıs 1997 günü Türkiye’den ayrıldıktan sonra gurbet ellerde; Avustralya, Almanya, İsveç, İngiltere, Hollanda, ABD ve farklı ülkelerde yapmış oldukları sohbetlerdir.

Avustralya’da sabah ve yatsı namazından sonra, çeşitli camilerde yaptıkları hadis ve tefsir sohbetleri, İsveç’te son Ramazan ayı boyunca yaptıkları konuşmalar, aile eğitim toplantılarında yaptıkları konuşmalar ve konferanslardan oluşmaktadır.

Bu konuşmalar, Ak-Radyo’da “Gurbet Sohbetleri” adı altında yayımlanmıştır.
Zandan Sakının!, Ayıpları Örtücü Olun!, Alışverişte Aldanmayalım!, Herkes Müslüman Olabilir, Ülkemizde Başörtüsü Düşmanlığı | gibi konu başlıkları içeren dini sohbet.

Tümünü Göster

İzledim/Dinledim, Hediyemi Al Hata Bildir/Öneride Bulun

Konuşma Metni

Eûzübillahimineşşeytânirracîm. Bismillâhirrahmânirrahîm.

el-Hamdülillahi Rabbi'l-âlemîne ve's-salâtu ve's-selâmu alâ hayra halkihi seyyidinâ Muhammedin ve âlihi ve sahbihî ve men-tebi'ahu bi-ihsânin ila yevmi'd-dîn.

Emmâ ba'd:

Aziz ve muhterem kardeşlerim!

Cuma akşamınız mübarek olsun. Allahu Teâlâ hazretleri bu mübarek gün ve gecenin hayrından, feyzinden ve bereketinden cümlenizi, cümlemizi faydalandırsın, feyzyâb eylesin. Peygamber sallahu aleyhi ve sellem hazretleri, Buhârî ve Müslim'in, Ebû Bekir radıyallahu anh'ten rivayet ettiklerine göre şöyle buyurmuş;

Bu hadîs-i şerîfi hepimizin ezberlemesi lazım. Biliyorsunuz, Buhârî ve Müslim, rahmetullahi aleyhuma, iki meşhur, büyük hadis alimidir. Ve kitapları çok kıymetlidir. Kur'ân-ı Kerîm'den sonra dinimizin ana temeli olan hadis ilminin sahih iki kitabıdır, çok kıymetli iki kitaptır. Hadîs-i şerîflerin en sıhhatlilerini kitaplarına koymuşlardır.

Bu hadîs-i şerifte Peygamber Efendimiz buyuruyor ki; İyyâküm ve'z-zan.

İyyâküm. "Sakındırmak, sakın yapmayın sakın ha yapmayın, etmeyin, bu işi yapmayın, bundan uzak durun" mânasına gelir. İyyâküm ve'z-zan. "Sakın zanna düşmeyin, suizanna düşmeyin, zan yapmayın, zandan uzak durun, zanna yanaşmayın. Yasak. Fe-inne'z-zanne ekzebü'l-hadîs. Çünkü zan en yalan sözdür.

Zannın manasını biliyorsunuz; elde kesin bir belge ve fiil yok, fakat zannediyorum. "Şu arkadaş galiba fena." Nereden belli? "Zannımca öyle. Galiba öyle." Ya neye dayanıyorsun? Bir gördüğün mü var? "Yok görmedim ama içimden öyle geliyor." Allah Allah! Birisi mi söyledi? "Hayır." Bir delilin mi var? "Hayır." Sadece zannediyor. ---------------------- öyle sanıyor. "Bunu yapmayın, bu en yalan sözdür." diyor Peygamber Efendimiz.

İnsanın içinden öyle bir şey gelebilir: "Şu adam galiba iyi değil." Niye? "Kaşını gözünü beğenmedim, tavrı hiç hoşuma gitmedi." Umumiyetle insanlar birbirlerini böyle yersiz, mesnetsiz, temelsiz isnatlarla çürütürler; birbirlerinin aleyhinde bulunurlar, birbirlerini kötülerler, birbirlerine kem gözle bakarlar, ters bakarlar, ters görürler… Feci bir şey bu! Suizan, hakkında kötü kanaat beslemek. Yâ mübarek ne olur iyi olduğunu düşünsen!

Benim şahsen hayatta edindiğim prensip, bir insanın ben böyle elle tutulur gibi kafamı duvara küt diye çarpar gibi kesin bir şekilde kusurlu olduğunu kendim delille görmedikten sonra o insanla çok rahat konuşuyorum. "Merhaba, nasılsın, iyi misin, hoş musun…" "Hoşum…" Tamam. Benim nazarımda iyi insan.

Neden?

Kötülüğünü görmedim ki. Bir kötülüğü yok, iyi. "Hocam sen… Onun bir tarafları var, şöyle…" Tamam görünceye kadar hiç olmazsa müsaade et öyle şey yapayım, müsaade edin o zamana kadar için rahat etsin. Biz o kimsenin kötülüğünü görmek istemeyiz, kimsenin kötülüğünü, ayıbını ortaya çıkartmak istemeyiz, örtmeye çalışırız. İyi bilin.

Birisi birisine birisini anlatmaya kalkmış. "Hocam ben onun hakkında sana biraz bilgi vereyim" "Aman bana anlatma varsın ben anlamayım." demiş. kardeşim hakkında kötü kanaatler beslemektense, ona yüzüne gülüp de arkadan ters ters düşünmektense varsın bilmeyim ya, cahillik daha iyi. Bu konuda cahillik daha iyi.

Biz küçükken babamla adeta mücadele ederdik. "Baba bak, şu filanca adamın yaptığı cami de iyi olmadı, gördün mü?" "Yok, onu ondan yapmamıştır o, şu sebepten yapmıştır." "Ama baba işte çok aşikare olarak görülüyor ki kötü maksat…" "Yok, o öyle bir insan değildir, iyi bir insandır o.

Babamızın saflığına karar verirdik. İnsanların arasında anlayamıyor.

Biz açık gözüz, biz her şeyi anlıyoruz, babamız anlamıyor. Feleğin çemberinden geçmiş, yaşlı başlı insan anlamıyor; biz açıkgözler, bacak kadar çocuklar biz anlıyoruz. Anlamaz olur mu, onlar anlamaz olur mu? Belki aklından geçeni bile Allah onlara bildiriyor ama hüsnü zan ediyor, açık vermiyor ve sır açmıyor, sır fahiş etmiyor, kusurunu dökmüyor.

Öyle insanlar biliyorum ki; "Yâ Rabbi bana kerâmet verme" diyor. Bilmeyeyim, karşımdaki insanı bilmeyeyim. Bilip ne olacak? Bakacağım, bir sürü kötü duygu, bir sürü kötü düşünce… Bilmeyeyim daha iyi. Ne olacak yani? Ben dedektif miyim, polis adliyesi miyim? Bilecek de ne olacak? Allah ıslah etsin, bilmesem daha iyi.

Bildi mi insan, mecburen orta halli tavır koyacak, mücadele edecek, şey yapacak… Suizan etmeyelim. Bu, aldanalım manasında değil. Prensipleri sağlam koyalım, işlerimiz sağlam yapalım, aldanmamaya gayret edelim, istismar edilmemeye itina gösterelim.

Aldatan bizi bir kere aldatabilir. Kör bile düştüğü bir çukura bir defa düşermiş. İki gözü âmâ, değnekle dolaşıyor ama çukura bir defa düşer, ikinci sefer o çukura düşmez. Neden? Beller orasını. Kör olduğu halde burada çukur var diye beller, bir daha düşmez. Allah ona o kabiliyeti vermiş.

Bizim mahallede bir hafız vardı, İskenderpaşa Camii'ne gelir gider, namaz kılardı, şimanca, iki gözü âmâ… Ya birisi koluna girip götürecek yolda ya da değnekle böyle tak tak tak yürüyerek gidecek. Evine girmiş, kapıdan içeri girmiş -kör, adamın iki gözü görmüyor- içeride hırsız var, anlamış. Hemen arkasından kaçmasın diye elindeki anahtarla kapıyı kilitlemiş. Çünkü kapı kilitsiz olduğu zaman açılabilir ya, kilitli olunca açılamaz. Hırsızın üstüne vararak nefes alışından, kaçışından, şeyinden, iki gözü âmâ adam hırsızı yakalamış, polise teslim etmiş. Babayiğit, güçlü kuvvetli… Âmâ hırsızı yakalamış ve polise teslim etmiş.

Muhterem kardeşlerim! Suizan etmeyelim, kötü düşünmeyelim, ama aldanmayalım da, aldanmamaya da dikkat edelim. Benim rahmetli annem öyle derdi, küçükken ezberletirdi: "Ne sen aldan ne de aldat." Aldanmak da iyi değil o da enayilik. Ona da lüzum yok. İnsanın ne aldanması lazım ne de aldatması lazım. Her şeyi bilmesi lazım. Hırsızlığı bile bil, yapma.

Her şeyin ilmi güzel cehlinden. Bilmek bilmemekten daha güzel. Bil ki bir hırsız nasıl hırsızlık yapar, bir dolandırıcı insanı nasıl dolandırır, nasıl aldatır bil ki aldanma. Bilmek lazım, cahil olmamak lazım, gafil olmamak lazım, aldanmamak lazım, tedbir almak lazım. Peygamber Efendimiz diyor ki; "İki kişi alışveriş yaptığı zaman mutlaka işi vesikayla bildirsinler, yazsınlar."

Kur'ân-ı Kerîm'in en uzun ayeti hangisi?

Bakara Suresi'nin son sayfasından bir önceki sayfa âmenerrasûlü'nün arka tarafındaki bir sayfa tutarında âyet-i kerîme, bir tek ayet, tam bir sayfa. Tedayün, borçlanma ayeti, bir sayfa, tek bir ayet. Orada, Allahu Teâlâ hazretleri alışveriş yapıldığı zaman, borç alındığı zaman yazılmasını emrediyor.

Neden?

Karşındakine belki itimat ediyordur, güvenilir insan… Güvenilir ama usul böyle. Filanca mahalleye borç veriyor, o bana bir senet verir. "Yok, senede lüzum yok." Senede lüzum var. Kur'ân-ı Kerîm "verin" diyor. Sen senedi ver, onun elinde bulunsun. Çünkü sen ölürsün, senin mirasçıların inkâr eder. Bu adam ölür, bu adamın sende alacağı olduğunu bunun mirasçıları bilmez. Bir vesikaya geçsin. Nasıl olsa sen borç aldın, para da onun parası. Nasıl olsa götürüp vereceksin. Sen senet vermekle bir zarar etmiyorsun ki! Zaten sen parayı aldın, onun parsını aldın, elbette vereceksin senedini. "Yok hocam, benim sana itimadım var, yok…" Öyle şey yok. Hoca da olsa, kardeş de olsa usul bakımından böyle olacak diye yazmak lazım.

Ben götürdüm, emanet paraları verdim. Bir döküm, bir liste yaptım: Şöyle şunları şunları sizden teslim aldım. "Neden, hocam? Sana itimadımız tam. Biz senden senet istemiyoruz, sepet istemiyoruz." Sen senet isteme, sepet isteme ama ben işimi sağlam yapayım. O da bana bu emanetleri veren de gidip ötekisine sorabilir, o da aldığı şeyin vesikayla alındığını bilir, her şey usulüyle olur.

O bakımdan muhterem kardeşlerim suizan etmeyelim ama böyle müdafaasız, savunmasız, gevşek, şaşkın, savruk da olmayalım. Tedbirli, intizamlı, prensipli, disiplinli müslüman olalım.

Biz, bilin ki her biriniz muhterem kardeşlerim lalettayin bir insan değilsiniz, herkesin gözünü diktiği insansınız siz. "Bu Müslüman" diyecekler size. Çevrenizde bakanlar "bu Müslüman" diyecek. Giyiminize dikkat etmeniz lazım, sakalınızın tıraşına itina etmeniz lazım. Bu devirde sakala itina etmek lazım. Bu devirde sakala itina etmek gösteriş değil, bu devirde sakala itina etmek İslâm'ı temsil ettiğin için gerekli. Giyimine dikkat etmek gerekli, pabucunun çamursuz olması önemli, pantolonunun temiz, pak olması önemli, hatta giyiminin renklerinin uyumlu olması önemli.

Neden?

Herkes sana Müslüman diye bakıyor. Yaptığın iş önemli, söylediğin söz önemli, davranışın önemli. Farz et ki gizli kamerayla seni videoya alıyorlar, filme alıyorlar, öyle farz et. Yaptığın işi muntazam yap, temiz yap ki; "Bak, Müslümanlar bu yaptığı işi böyle yapar" desinler; yazık öteki insanlar da İslâm'a gelsinler.

Bu insanların müslüman olması lazım. İslâm'a gelmesi lazım. Gelmezlerse çatır çatır yanacaklar, ahiretleri mahvolacak, ebediyen mahvolacak, yazık değil mi? Onlar da birer anne baba kuzusu değil mi, onların da canı yok mu, niye yansın? Onların doğru yola gelmesi lazım.

"The Eight" gazetesinin muhabiri, röportajcısı bizim kardeşimize sormuş, demiş ki; "Ne zaman Müslüman oldun?", "Ben müslüman doğdum." demiş. Müslüman olmak ne demek… Çocuk Müslüman olarak doğar diye hadîs-i şerîfte var ya. Küllü mevlûdin yûledü ale'l-fırtati. İslâm fıtratı üzere doğar. "Ne demek müslüman oldun? Ben Müslüman olarak doğdum. Sonra beni anam babam başka terbiyeyle yetiştirdiler, başka dine kaydırdılar, ben yine asıl yolumu buldum." demiş. Yani aklım başıma gelince asıl yolumu buldum demiş.

Çok hoşuma gitti, mecmuaya yazacağım. Allah'ın izniyle, unutmazsam mecmuaya bu cevabı yazacağım. Şahane cevap, şahane. Avustralyalı kardeşimiz vermiş cevabı, şahane cevap vermiş. "Ben zaten Müslümandım, anam babam biraz saptırmışlar, yine yola geldim. Ana yoldan biraz çıkmıştım tekrar ana yola geldim." diyor. O bakımdan çevremize İslâm'ı güzel temsil etmemiz lazım.

Emin olun ben bu caminin önündeki çimlerin sarı olmasından vallahi, billahi utanıyorum. Caminin önünde kazı olmasından utanıyorum. Ben burada kollarımı paçalarımı sıvarım, temizlik yaparım. Ben bu dışardaki bu şey yığınlarından utanıyorum. Orada, sandalyeler, masalar, üst üste. Sakla onları yahu! Arka tarafta bir başka yere sakla.

Kapıdan içeriye kim geliyor?

Müslümanlık hakkında bilgi edinmek isteyen gayrimüslim de geliyor. Ağırlaşmış birisi de geliyor. Geçen gün Yunanlı geldi, hastası varmış, bana bir güzel dua ettirdi. Ben bulunmamışım burada. Bizim adımız hocaya çıktığı için bize dua ettirmeye gelmiş. Burada… Benim oraları pırıl pırıl yapmam lazım. Bal döksem eğilip yalayacak gibi olması lazım oraların. Tertemiz olması lazım. Neden? Cami de onun için.

Melbourne'da kaç tane cami var? Avustralya'da kaç tane cami var? Numune cami. Kaç tane böyle içinde zikir yapılan, her Allah'ın emrinin muntazaman, korkmadan tatbik edildiği kaç tane cami var.

Kimi yerde zikir yapılmaz. Yasak mı, haram mı, günah mı? Yasak. Sevap olduğu halde yasak. Bu ne biçim iştir! Bu nasıl meydana gelmiş? İşte o da bir yürek yarasıdır ki, yüreğimiz şuradan yaralı, kanayıp duruyor, yaramız dinmiyor.

Müslüman müslümanca yaşayamıyor. Kardeşimizle odada sohbet ettik; kendi memleketimizde başörtülü kardeşimiz, bacımız, kızımız, çalışkan, tembel olsa atsın, tembele bir sözümüz yok. Bacımız Ege Üniversitesi'nde doçent olmuş, başörtüsünden dolayı işine son vermiş. Üniversite… Medeniyetin yuvası, ilmin merkezi, hürriyetin beşiği üniversitede, üniversiteli yobazlar benim doçent kardeşimin başörtüsüne tahammül edemediler. Kız bacımın, arkadaşımın, dindaşımın başörtüsüne tahammül edemediler, sakala tahammül edemediler.

İlerici profesörler itiraz etti: "Ya bu sakal benim şahsiyetimin ölçüsüdür, ben bu sakalı kesemem. Ben ressamım, benim böyle sivri sakalım olacak. Zaten benim sakalım da İslâm sakalı değil ki!" filan diye böyle itiraz edenler oldu. Yukarıdaki herifler bastırdılar, hani yaramaz çocukların tepine tepine "ille de isterim, ille de isterim" dediği gibi, yukarıdakiler tepine tepine dediler ki; "ille de sakal kesilecek", kesti. Filanca profesör kesti, filanca ressam kesti, filanca bilmem kim kesti, falanca bilmem kim kesti... Bu ne bu ne biçim iş! Bu laflar nereden açıldı, nereden geldi, nereye gidiyor bilmiyorum.

Temiz olacağız, dikkatli olacağız, titiz olacağız, şuurlu olacağız, lalettayin insanlar değiliz, lalettayin çocuklar değiliz, Müslümanız. İslâm'ı güzel temsil edemezsek, bizim yüzümüzden birisi "o adam Müslümansa ben Müslümanlığa gelmem, iyi ki Müslüman olmamışım" derse mahvoluruz. Allah bunun hesabını bizden sorar. "Sen korkuttun bu adamı Müslüman olmaktan! Senin bu halin nedir?" Bizim her şeyimizin tıkır tıkır, pırıl pırıl olmamız lazım, şuurlu olmamız lazım.

Biz diskoteki bilmez miyiz, dansı bilmez miyiz, fuhşiyatı bilmez miyiz, rezaleti bilmez miyiz, meyhaneyi bilmez miyiz? Her şeyi biliriz ama yapmayız. Yanlış olduğu için yapmayız. Bu adamların bildiği her şeyi biliriz, onlar bizim bildiklerimizi bilmiyor. Onlar bizim bildiklerimizi bilseler imana gelirler. Biz bu adamların plajlarını biliriz, yaşamlarını biliriz, kafa yapılarını biliriz… Röntgen elimizde, doktor gibi böyle ışığa tuttuk mu kafası bomboş! Biliriz. Onlar bizim kafamızdakini bilmezler, bizim kalbimizdekini bilmezler.

Neden?

Eğlenmekten düşünmeye vakitleri yok. Düşünseler, düşündüklerinin gereğini yapmaya cesaretleri yok. Erkek değil ki! Erkeksen düşündüğünü yap. Şu yanlış, bu yanlış… O zaman bırak. "Bırakamam." Şu doğru, bu doğru… Öyleyse kabul et. "Kabul edemem." Olmaz, olmaz…

İyi Müslümanlar olalım ki İslâm'ı iyi temsil edelim. Suizana düşmeyelim, bir kabahati ortaya çıkıncaya kadar herkesin iyi olduğunu farz edelim. Bu ileride kabahat yapacak diye bir insanı peşin suçlamayalım ama kabahat yaptığı zaman da yanına yanaşalım: "Bu kabahati niçin yaptım kardeşim?" diyelim. Affedebiliriz ama kabahatini bilelim. "Seni bu sefer bağışladık, bir daha yapma!" Cins Arap atı bile bazen tökezler. "Hadi seni affettik" diyelim. Bir kere daha yaparsa yine affedelim ama adam bilsin ki hata yaptığı zaman etrafındaki Müslümanlar hatasını anlıyor, bilsin bunu. Koyun sürüsü gibi güdülmek, insan yerine konulmamak olur mu?

"Pasaportlar değişecek." Pekâlâ, değişsin. Ben Almanya'da bir müddet kalmış bir insan olarak Alman polis makamlarına gittiğim zaman kapıdan içeri buyur ettiler beni, koltuğa oturttular. Karşıma geçti, problemimi sordu, problemimi söyledim, cevabını düşündü, yazıyı hazırladı, elime verdi, teşekkür etti. Ben de teşekkür ettim, çıktım.

Neden?

O beni insan yerine koyuyor, ben onu insan yerine koyuyorum, karşılıklı medeni bir problemi konuşuyoruz. Bizim vatandaşlarımız konsolosluğun bahçesinde saatlerce pasaport bekleyecek, düzeltecek diye üç defa bizim Levent kardeşimiz Adam yerine koymuyorlar. Sığır sürüsü gibi. Bir içeriye buyur et, bir numara ver. Bir günde bitiremiyorsan ilk gün giden insana bir numara ver, "sen yarın saat 10:00'da buyur" de, önce git.

Benim İsveç sefaretinde bir işim oldu muhterem kardeşlerim. Mayısın bilmem kaçında konuşmak üzere bana randevu verdiler. Ama randevu verdiler. Ben o saatte gideceğim, mayısta, İsveç sefaretinde o adamlarla bir şey konuşacağım, randevuyu verdiler. Şu anda o vakte daha çok var ama, ve bu vakitten çok önce bana o sözü verdiler ama verdiler.

Çünkü adam gürültüye getirmek istemiyor, beni kapıda bırakmak istemiyor. Ben ayakta, o otursun. Olmaz. Ben bahçede, yağmur var, çamur var, çimenlerde simit alayım, tost yiyeyim, bilmem ne yapayım; o içerde yemeğini yesin, "git" desin, "gel" desin, bilmem ne desin... "O benim hizmetçim ya benim memurum. Benim paramla geçiniyor, maaşını ben veriyorum, hazineye vergiyi ben veriyorum. O benim hizmetlim, görevlim. O bana saygı gösterecek ben ona sevgi göstereceğim.

Burada birbirimize sevgi ve saygı göstermek zorundayız. Hepimiz insanız, hepimiz Hz. Âdem'in evlatlarıyız. Sevgi olmayan yerde, saygı olmayan yerde, kibarlık olmayan yerde, nezaket olmayan yerde hiçbir şey olmaz. Bunları, problemleri çözmeliyiz.

Muhterem kardeşlerim! Peygamber Efendimiz hadisin birinci kısmında bizi suizandan men ediyor. Herkes hakkında iyi düşüneceğiz, iyi insan muamelesi yapacağız. Çünkü zan en yalan sözdür, İnsanı çok yanlış noktalara götürür. Söyle bakalım kusuru nedir? Ortada bir kusur yok, var sayıyor, şey yapıyor filan.

Mesela tarikatlarla ilgili konuşmamız geçti. Tarikatlar bir zan altında. Peki yedi asır bizi zaferden zafere koşturan, ruhumuzu, şevkimizi, imanımızı veren bir şey birden mi böyle sihirbaz değneği değmiş gibi değişti de zararlı oldu. Eskiden iyiymiş, kötü olduğu için kapatılmış.

Eskiden iyi olan bir şeyin kötü tarafı düzletilir, tamamen kaldırılmaz. Ağacın kuruyan dalı kesilir, öbür tarafında filiz verilir. Ağacın bir dalı kurudu diye bütün ağaç kesilmez ki, ortalık çöle çevrilmez ki! Bir ihtiyaçsa o ihtiyaç düzeltilerek giderilir. Bir öğretmen rüşvet yemişse, öğrencisinden para almışsa, bir ilkokul öğretmeni öğrencisine sarkıntılık etmişse bütün öğretmenler fena değil ki, bütün okullar kapatılmaz ki! O öğretmen değiştirilir, biter. Meseleleri böyle görmeliyiz, haksız ithamlarda bulunmamalıyız; haklı olan kişiye de can kurban, delil de olduktan sonra elbette tamam. Hakimin huzuruna çıkıyorsun, belgeyi gösteriyorsun, delilini koyuyorsun, ispat ediyorsun, kazanıyorsun.

Ve lâ tecessesû. "Casusluk etmeyin, birbirinizin ahvalini casuslamasına, anlamaya meraklanmayın. Burnunuzu onun işine sokup, bunun işine sokup "ne yapıyor acaba, bilmem ne" filan diye böyle onun iç işlerine merak sarıp casuslamasına, bunu anlamaya çalışmayın. Tecessüs… Casus kelimesi buradan geliyor, bu kökten geliyor.

Tecessüs de bir insanın ahvalini merak etmek. "Acaba bu adam ne yapıyor, buradan çıkınca nereye gidecek, evinde ne yapıyor, kapıdan girince ne etti, işinde nasıl..." Herkesin işine burnunu sokmak, bu kadar karışmak doğru değil.

Ve lâ tahassesû. O da böyle "hassas bir tarzda bir şeyi araştırmak, kökünü, dalını, budağını araştırmaya çalışmak." Ve la tenafesü. "Nefisleşmeyin, birbirinizle zıtlaşmayın." O bana tepeden baktı, ben de ona küstüm. O bana yan baktı ben de ona yan bakarım. Yan bakana yan çakarım bilmem ne filanü karşılıklı düşmanlık. "O ben, o bilmem ne" münakaşası... Neden? "Aramız bozuldu hocam, böyle gidiyor işte ne yapalım. O da öyle yapıyor, o öyle yaparsa ben de ona böyle yaparım" filan. Böyle olursa cemiyetler yıkılır. Peygamber Efendimiz -böyle nefis mücadelesi- "nefislerimizi kabartıp da birbirilerinizle horoz gibi, hindi gibi mücadele, çekişme yapmayın."

Ve la tühâsedû. "Hasetleşmeyin. Birbirinize haset etmeyin." "Ama hocam ona ucuz, kelepir bir ev düşürdü ki öyle güzel ki kıvranıyorum içimden, hasedimden…" Allah sana da verir. Onun işi iyi diye, onun evi iyi diye onu kıskanmaya lüzum yok ki, haset etmeye lüzum yok ki! "Bak o kadar şey yaptı, böyle yaptı" filan. Allah daha çok versin daha fazla versin. Vermesini istemiyor, almasını istiyor.

Şeyh Sâdî Şirâzî'nin bir şiiri her zaman hoşuma gider. Adam feleğin çemberinden geçmiş, iyi biliyor şeyleri. "Hayatımda herkesi memnun ettim hasetçiyi memnun edemedim" diyor. Hasetçiyi, haset eden adamı memnun edemiyor. Neden? Adam ne yapsam razı olmuyor, ille istiyor ki ben kıvranayım, benim elimdeki nimetin gitmesini istiyor. Ondan memnun edemiyor.

Allah bana itibar vermiş, imkân vermiş, padişah seviyor, sarayına çağırıyor, elini öpüyor, hürmet ediyor; Şeyh Sâdî böyle. Adam da Şeyh Sâdî bu hürmeti görmesin istiyor. Allah vermiş. Allah'ın verdiğini sen elinden alamazsın ki! Allah sana da versin. Haset ediyor. Haset çok kötü bir duygu, çok insanı günaha sokar. "Birbirinize haset etmeyin" diyor Peygamber Efendimiz. Bunların hepsini ezberlememiz lazım.

Ve la tebâğadû. "Birbirinize buğz etmeyiniz, kin tutmayınız." Buğz birbirinize böyle kızgınlık, düşmanlık etmeyiniz. Ve la tedâberû. "Birbirinize sırt çevirmeyiniz." Adam bu camiye gelirmiş, hiç gelmemiş, bir geçen gün gelmiş. "Aylardır, bir senedir yok hocam" diyor. Niye? Kim bilir ne oldu? O ona küstü o ona küstü. Ya camiye küsüp, adama küsüp camiden kesilirse insan…

Bir kere her namazda, camide namaz kılındığı zaman 27 kat sevabı var, ondan mahrum oluyor. Sen ikindiye kadar 27 defa öğle namazı kılmaya güç yetirebilir misin? İkindiden sonra akşama kadar 27 defa ikindi namazı kılmaya güç yetirebilir misin? Akşamdan sabaha kadar 27 defa 26 defa yatsı namazı kılmaya güç yetirebilir misin? Yetiremem. Yetiremezsen, güç yetiremezsen gel açık gözlülük et, namazı camide kıl. Çünkü sevabı 27 kat fazla.

Sonra evde kıldığın namaz ya kabul olur ya kabul olmaz ama burada kılınanlar paket halinde gittiği için buradaki bir mübareğin hürmetine herkesin namazı gider, aradan ayıklama yok. Paket halinde gittiğinden" şunun namazını ayırın, bunun namazını ayırın, sadece şunlar…" diye ayıklama yapmıyor Allahu Teâlâ hazretleri, cemaatin, herkesin namazını kabul ediyor. Burada garanti var, evde ya kabul olur ya kabul olmaz. Onun için buraya gel, namazı burada kıl, gel.

Arabası olmayan kardeş arabalı kardeşle anlaşacak. "İki gözüm, canım ciğerim, yalvarırım, istersen sana aylık gelip gitme ücreti de ödeyeyim. Yalvarırım beni sabah namazında burada bırakma, 27 kat sevaptan mahrum etme, giderken beni de alıver. Yatsıya beni bırakma, giderken beni de alıver. Namaz vakitlerinden on dakika evvel ben burada heykel gibi seni bekleyeceğim aman beni buradan almadan geçme!" diyemez mi insan?

Burada her namaz için 25 dolar verseler bir insana, 27 kat sevabı bir tarafa bırakıyorum. Burada her namaz kılana kapıdan çıkarken tıkır tıkır 25 dolar veriyorlar diye bir haber olsa Melbourne buraya yığılır. Allah!Namaz kılan dışarı çıkarken herkesin eline 25 dolar tutuşturuyorlar. Günde beş defa 25, 125, 10 günde 1250, 30 günde üç bin küsur… "Yaşadık be!" filan der insan.

Allah bundan daha çok sevap veriyor. Çok daha fazla sevap veriyor. Millet imansız da değil ama izansız. İzanı yok. Sevap orada daha fazla olduğu halde gelemiyor buraya, yürüyerek gelin. Bir dolara bile razıyız. Günde beş dolardan 150 dolar eder. Çoluk çocuğunu da getirir, her çocukta 150 dolar, üç tane çocuğu da geldi mi şu kadar dolar eder, epeyce bir kar olur. Yani bir dolara bile razıdır millet. Halbuki Allah çok daha fazla sevap veriyor muhterem kardeşlerim.

Bir arkadaşımız öteki arkadaşımıza "camiye gel" demiş, eski cemaatten birisine. "Coburg camiine gelmem" demiş. Ne var camiinde, öcüler mi var Allah aşkına? Camii'nin kabahati nedir? Burada redback örümcekleri mi var, ne var yani, geleni sokuyorlar mı? Yedi dakika içinde hastaneye yetiştirilmeyince ölüyor mu? Ne oluyor, burada ne kabahat var?

Allah'ın evi. Mescitler Allah'ın evidir. Mescitleri sevmek imanın sağlamlığındandır. Mescide gönlü bağlı olan insan Arş-ı Âlâ'nın gölgesinde nurdan minberlerde, mânevî tribünlerde rahat edecek. Mescidi sevmemek olur mu? Camii'ne gelmezmiş.

Birbirinize kin tutmayın, birbirinize sırt çevirmeyin, birbirinize haset etmeyin, birbirinizle nefisleşmeyin, birbirinizin işlerini kurcalamayın, casuslamasına tecessüs etmeyin, suizanda bulunmayın bunları Peygamber Efendimiz söylüyor, en sağlam hadis kitabında bunlar emrediliyor bize.

Sonra Peygamber Efendimiz buyuruyor ki; Ve kûnû 'ibâdallahi ihvânâ. "Ey Allah'ın kulları kardeş olun." Kardeş olun, kardeşler olun. Zaten kardeşlersiniz de kardeş olduğunuzu bilin, şuurlu olun. Birbirinizin elini tuttuğunuz zaman sevin, sevdiğiniz zaman Allah da sizi sever. Birbirini Allah için seveni Allah seviyor. Sen onu seveceksin, o seni sevecek, Allah ikinizi birden sevecek, fena mı? İki kişi ortak olsa, üçüncüsü, ortak Allahu Teâlâ hazretleri oluyor, fena mı? Onun için ufak tefek hesapları bırakın.

Neleri bırakmamızı istiyor?

Nefis. Nefislerin kabarıp birbirinden [nefisleşmeyi] bırakmamızı istiyor. Hasetleşmeyi bırakmamızı istiyor. Kin tutmamızı, buğz etmemizi birbirimize bırakmamızı istiyor. Sırt çevirmemizi, birbirimize sırt dönmemizi küsmemizi bırakmamızı istiyor. Ben geçen gün iki arkadaşın elini tutturdum, barıştırdım.

Müslümanın Müslümana üç günden fazla dargınlığı helal değildir. Kim dargınsa yine barışsın. Burada birbirine dargın insan varsa bu akşam barışacak. Haram. "Helal olmaz" diyor Peygamber Efendimiz. Bir Müslümanın bir Müslümana üç günden fazla dargın kalması helal değildir. "Olsun. Ben haramı işlerim, yine onunla konuşmam" mı diyeceğiz.

Öyle Müslümanlık mı olur? Peygamber Efendimiz sağ olsaydı, buraya gelseydi, mihraba geçseydi, "dargınlık etmeyin" deseydi erirdiniz erirdiniz. Peygamber Efendimiz'i rüyada görseniz erirsiniz, hıçkırarak kalkarsınız. Rasûlüllah Efendimiz'in hadisini sevmeyen kendisini rüyasında görür mü? Seveceksin ki, emrini, buyruğunu tutacaksın ki olsun.

Allah hepimize akıllar, fikirler ihsan eylesin. Sevdiği kul olmayı nasip eylesin, sevdiği işleri yapmayı nasip eylesin, sevdiği ahlaka sahip olmayı nasip eylesin. Çok gafil ömür geçiriyoruz, Rabbimiz bizi gafletten kurtarsın. Kapkaranlık bir dünyada yaşıyoruz, Rabbimiz bizi mânevî aydınlıklara, nurlara kavuştursun. Rabbimiz bize imanın zevkini, şevkini duyursun, tattırsın ve o imanla o şevk ile yaşatsın. Rabbimiz bizi sevdiği kul eylesin, sevdiği yollarda yürütsün. Huzuruna sevdiği bir kul olarak varmamızı nasip eylesin.

Fâtiha-i şerîfe me'a'l-besmele…

Rahmet İklimi: Üç Aylar

Kısa ve Öz Sohbetler

Server Yayınları

Dinle Hata Bildir/Öneride Bulun Not Ekle

Server Kürsü

Namaz Vakitleri

22 Cemâziye'l-Âhir 1446

23 December 2024

İmsak

06:47

Güneş

08:20

Öğle

13:08

İkindi

15:26

Akşam

17:47

Yatsı

19:14

Mehmed Zahid<br>KOTKU

Mehmed Zahid
KOTKU

Hakkında

Hadis Dersleri (MZK)

Cuma Sohbetleri (MZK)

Münebbihat Dersleri

Mahmud Es’ad<br>COŞAN

Mahmud Es’ad
COŞAN

Hakkında

MEC YÂD ve Belgeseller

Hadis Dersleri (MEC)

Cuma Sohbetleri (MEC)

Tefsir Dersleri

Tasavvuf Sohbetleri

Mübarek Gün ve Geceler

Gurbet Sohbetleri

Hac ve Umre

Aile Eğitim Kampı Konuşmaları

Anma Programları

Konferanslar

Sorular ve Cevaplar

Diğer Çeşitli Konuşmalar

Muharrem Nureddin<br>COŞAN

Muharrem Nureddin
COŞAN

Hakkında

Konuşmalar

Mübarek Gün ve Geceler

Önemli Mesajlar

Basın Bildirileri

Tüm Sohbetleri Listele

Kısa ve Öz Paylaşımlar